Sola Scriptura
Er wordt wel eens gezegd dat de Reformatie, de bijbel weer heeft teruggegeven aan het volk. Voor de uitvinding van de boekdrukkunst (1455) werden boeken niet gedrukt, maar overgeschreven. Voor de Reformatie werd de bijbel alleen in het Latijn geschreven of gedrukt. Luther vertaalde de bijbel in het Duits, zodat iedereen de bijbel kon lezen. De Reformatoren wezen er ook op dat de bijbel niet zo maar een interessant boek is, maar het levende Woord van God.
De Reformatie keerde zich dan ook tegen dingen die niet in de bijbel staan. Bijvoorbeeld de rol van aflaten, de onfeilbaarheid van Maria of dat de Heilige Geest rechtstreeks tot mensen spreekt. Het gaat dus om de bijbel. Sola Scriptura! Dit betekent het volgende:
- Alleen de bijbel heeft gezag, niet de traditie
- De bijbel is geen naslagwerk over God, maar het Woord van vrijspraak
- De bijbel is het boek dat ons wijsheid brengt, geeft ons als een kompas richting
- De bijbel is betrouwbaar
Gereformeerden noemen de bijbel het Woord van God. We bedoelen hiermee dat God zichzelf in de bijbel aan ons bekendmaakt. God openbaart zich, stelt zichzelf aan ons voor. Wil je weten wie en hoe God is? Dan moet je de bijbel lezen.
Maar niet iedereen ziet de bijbel als het Woord van God. Miljoenen Nederlanders vinden de bijbel net zo (on)geloofwaardig als een sprookjesboek. Maar waarom noemen wij de bijbel dan het Woord van God? Het antwoord is eigenlijk heel simpel: omdat de bijbel dat zelf zegt. Zie bijvoorbeeld 2 Timoteüs 3:16, Hebreën 3:7 en 2 Petrus 1:21. Je kunt hier lezen dat de bijbelschrijvers werden gedreven door de Heilige Geest. Ze verkondigden maar niet hun eigen ideeën, maar het Woord van God! We noemen dit ook wel de inspiratie door de Heilige Geest.
Betekent dit dat de Geest de bijbelschrijvers rechtstreeks influisterde wat ze op papier moesten zetten, als een soort dictee?
Wij geloven dat de Heilige Geest gebruik heeft gemaakt van het karakter, de ontwikkeling en de stijl van een schrijver. De hele persoon wordt dus bij het denkwerk ingeschakeld. Je ziet dit in de bijbel terug in de verschillende stijlen en woordgebruiken van de schrijvers.